Rober Hatemo – Üzgünüm Tanıyamadım

Mendilimin yeşili Ben kaybettim eşimi Al bu mendil sende kalsın Sil gözünün yâşını Aman doktor canım gülüm doktor Derdime bir çare Çaresiz dertlere düştüm Doktor bana bir çare Mendilim benek benek Ortası çark-ı felek Yazı beraber geçirdik Kışın ayırdı felek

Gözlerine baktığım anda Aşkı sende buldum Bir asi rüzgar oldum Estim geçtim savruldum Estim geçtim aşkı sende buldum Sen benimsin Bende senin Anla artık aşkım sensin Aşka vurgun Gönlüm yorgun Anla artık çarem sensin Söz: Emir – Dilek BUDAK Müzik: Phoebus TASOOPOULOS

Sersefilim sevgilinin uğruna Abdal oldum göç eyledim giderim Hançer vurdum gençliğimin bağrına Telafisiz suç eyledim giderim Kalp gözünden aldım onmaz darbeyi O gün bu gün şaşırıyom kıbleyi Bilemiyom medineyi kabeyi Yar gönlünü hac eyledim giderim Geçse de ömrümün her anı yasla Borcumu ödemiş olamam asla Bahşettiği yüce aşka kıyasla Koskoca bir hiç eyledim giderim Cemalim…

Reconstruction idea take the ultimate trip yea ultimate trip assasination-invasion a criminal masterpiece hang on the walls like a gold on the moon. Thunderbolt fist, rocket feet a little knowledge is a dangerous thing, cry and you cry alone. Love as they please in Hitler’s brain. T-bird bitch’n the bad girl. Sweet savage a swing’n…

Bugün pazar. Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar. Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldanmadan durdum. Sonra saygıyla toprağa oturdum, dayadım sırtımı duvara. Bu anda ne düşmek dalgalara, bu anda ne hürriyet, ne karım. Toprak, güneş ve ben… Bahtiyarım…

Geri dönülmez bir yoldayım Bir avuç toprak son nasibim Gün güneş olsam ben neyleyim Gönlümde akşam oldu benim Bazen bir rüzgarım esen Bazende de düşen bir yaprak Tut ellerimi istersen Maziye uzanarak Bütün baharlar gelip geçti Artık hayallerim hep sensiz Yaşıyorum bak kaderimi Ağaçlar gibi sessiz sessiz